Glikol monoetylenowy (MEG)
W użyciu znajdują się głównie glikol monoetylenowy (MEG), glikol monopropylenowy (MPG) oraz glikol dietylenowy (DEG).
Stosowane są przede wszystkim przy produkcji innych związków, jako rozpuszczalniki, emulgatory, środki zwiększające lepkość i regulujące wilgotność. Wykazują również działanie konserwujące.
Glikol monoetylenowy, w skrócie MEG (monoethylene glycol), to organiczny związek chemiczny, który zaliczany jest do najprostszych alkoholi polihydroksylowych – dioli, a także jest najprostszym alkoholem cukrowym. Jest toksyczny.
Rodzaje glikoli
Glikole to związki chemiczne występujące w trzech głównych wariantach o różnej budowie chemicznej, co przekłada się również na ich właściwości.Dostarczamy poniższe rodzaje glikoli:
• glikol monoetylenowy (MEG)
• glikol monopropylenowy (MPG)
• glikol dietylenowy (DEG)
Charakterystyka
Wzór sumaryczny: C2H6O2
Inne nazwy: glikol etylenowy, 1,2 – etanodiol, etanodiol, MEG
Rozpuszczalność: między innymi w wodzie, alkoholach, innych rozpuszczalnikach
Numer CAS: 107-21-1
Właściwości
Glikol monoetylenowy – MEG jest substancją bezbarwną, o gęstej konsystencji oraz o słodkim smaku.
Wykazuje silne właściwości higroskopijne, czyli posiada zdolność do przyciągania dużych ilości wilgoci oraz do wiązania się z wodą.
MEG jest substancją silnie trującą, która wykazuje działanie toksyczne. Zatrucie glikolem etylenowym powoduje powstanie ciężkiej kwasicy metabolicznej, która prowadzi do uszkodzenia serca, nerek, a także ośrodkowego układu nerwowego. Glikol etylenowy najszybciej przedostaje się do organizmu z przewodu pokarmowego, lecz wchłaniany może być też przez drogi oddechowe oraz skórę. Przy prowadzeniu prac z MEG zalecane jest zachowanie zasad szczególnej ostrożności.
Bardzo dobrze miesza się z wodą, alkoholami alifatycznymi, ketonami, aldehydami. Gorzej z benzyną, olejami mineralnymi.
Produkcja
Po raz pierwszy glikol monoetylenowy został wyprodukowany w 1859 przez francuskiego chemika Charlesa Wurtza jako skutek reakcji saponifikacji dioctanu glikolu etylenowego z wodorotlenkiem potasu. Następnie opracowano drugą jego metodę otrzymywania przez hydratację tlenku etylenu.
Aktualnie produkcja MEG odbywa się przede wszystkim metodą hydrolizy tlenku etylenu, który reaguje z wodą, tworząc glikol etylenowy, a następnie wyższe glikole, w tym glikol dietylenowy (DEG), glikol trietylenowy (TEG). Najwyższa wydajność produkcji zachodzi przy odczynie obojętnym albo kwasowym oraz przy obecności dużej ilości wody.
Produkcja przemysłowa glikolu monoetylenowego rozpoczęła się na początku XX wieku, gdy odkryto jego zastosowanie jako substytut gliceryny podczas wytwarzania materiałów wybuchowych.
Zastosowanie
Glikol monoetylenowy (MEG) wykorzystywany jest głównie jako składnik towarzyszący innym reakcjom, a także jako dodatek do produktów chemicznych.
Glikol etylenowy wykazuje szerokie zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu.
Magazynowanie
Glikole należy przechowywać w zamkniętych opakowaniach, umieszczonych w chłodnych, suchych pomieszczeniach, poza zasięgiem promieni słonecznych.
Branża chemiczna
Substancja stosowana jest między innymi podczas wytwarzania niezamarzających płynów chłodniczych przeznaczonych do chłodnic silników, a także do stosowania w branży chłodniczej – w instalacjach chłodniczych pełni rolę czynnika pośredniego. MEG używany jest również do wytwarzania rozpuszczalników, plastyfikatorów, materiałów wybuchowych, alkidowych włókien syntetycznych (alkidali), żywic poliestrowych, farb, lakierów.
UXXU – glikole najwyższej jakości!
Nasza firma UXXU dostarcza najwyższej jakości glikole na terenie całego kraju. Gwarantujemy kompleksową i fachową obsługę!
Oferujemy glikole od sprawdzonych producentów, co potwierdzamy odpowiednimi certyfikatami. Zapewniamy szybki i sprawny transport. Zajmujemy się także konfekcjonowaniem substancji.
W razie pytań pozostajemy do Państwa dyspozycji.
